A do ia vlente kostoja për shkatërrimin e bazës ruse në Kaliningrad?

“Ne mendojmë për ato plane gjatë gjithë kohës dhe… nëse kjo do të realizohej ndonjëherë, ne do të ishim gati për t’i ekzekutuar.”

Nga David Axe për National Interest, përktheu nga origjinali Rruga Press

Ja çfarë duhet të mbani mend: Një pjesë e mundshme e planit me shumë domene për të sulmuar Kaliningradin u zhvillua në hapsirë kur Forcat Ajrore të SHBA-së në fillim të marsit 2019 praktikuan një sulm me raketa lundrimi në enklavë. Sulmi ishte pjesë e dislokimit të degës fluturuese të pesë bombarduesve B-52 nga Baza e Forcave Ajrore Barksdale në Luiziana në Mbretërinë e Bashkuar.

Enklava ruse e Kaliningradit, e cila shtrihet midis Polonisë dhe Lituanisë në Detin Baltik dhe është gjeografikisht e ndarë nga pjesa tjetër e Rusisë, praktikisht mbluhet me raketa të mbrojtjes ajrore S-300 dhe S-400, raketa kundër anijeve Oniks dhe raketa Iskander tokë-tokë.

Nga Kaliningrad, Rusia mund të kërcënojë avionët, anijet dhe forcat tokësore të NATO-s për qindra milje në të gjitha drejtimet.

Por forcat amerikane besojnë se dinë të godasin Kaliningradin, gjenerali Jeff Harrigan, komandanti i Forcave Ajrore të SHBA-së në Evropë, u tha gazetarëve duke përfshirë Sydney Freedberg Jr të Breaking Defense, “Ne stërvitemi për këtë,” tha Harrigian. “Ne mendojmë për ato plane gjatë gjithë kohës dhe… nëse kjo do të realizohej ndonjëherë, ne do të ishim gati për t’i ekzekutuar.”

“Do të ishte një kapcitet me shumë domene, ekzakte në kohë dhe efektive që do të sillnim për tu siguruar që të ia dalim kemi aksesin që na nevojitet në atë mjedis,” shtoi Harrigian.

“Nuk është çudi, gjenerali nuk dha detaje se cili do të ishte ai plan sulmi”, shkroi Freedberg. “Por pozicioni unik i Kaliningradit, i vendosur midis Polonisë dhe Lituanisë, shumë larg nga pjesa tjetër e Rusisë, e bën atë një bazë të shkëlqyer paraprake dhe një objektiv shumë të ekspozuar.”

Moska vitet e fundit ka forcuar mbrojtjen e Kaliningradit. Trupat tokësore në enklavë janë planifikuar të marrin raketat balistike Iskander-M në vitin 2019, duke “përfunduar” “riarmatimin e formacioneve raketore të forcave tokësore”, njoftoi Kremlini më 1 janar 2019.

Brigada e raketave të Kaliningradit posedon më shumë se 50 automjete, duke përfshirë raketa, mjete komandimi dhe mirëmbajtjeje dhe mjete të tjera mbështetëse, sipas ministrisë së mbrojtjes. Raketa e re Iskander-M mund të mbajë një kokë luftarake konvencionale ose bërthamore deri në 300 milje larg.

“Rusia ka investuar energji të konsiderueshme në zhvillimin e aftësive [kundër aksesit, mohimit të zonës] dhe pozicionimin e tyre me kujdes për të maksimizuar efektin e tyre strategjik,” shpjegoi Qendra për Studime Strategjike dhe Ndërkombëtare në Uashington, D.C. në faqen e saj të internetit.

“Dislokimet e Rusisë A2AD shtrihen deri në veri deri në Arktik deri në Siri, me përqendrime të veçanta në Kaliningrad dhe rreth Krimesë – një lloj “sistemesh të mbivendosura dhe të tepërta A2/AD”, shtoi qendra, duke cituar një nga raportet e veta. .

“Në rast krize, dislokime të tilla do të komplikonin aftësinë e NATO-s për të hyrë në zona kyçe si Balltiku apo Polonia. Këto dobësi relative brenda NATO-s mund të rrisin atraktivitetin për Rusinë të një fakti të kryer.”

Siç tha Harrigian, Kaliningrad dhe garnizoni i tij mund të jenë objektivat kryesorë për ato që planifikuesit e Pentagonit i quajnë “operacione me shumë domene”. Kjo është një mënyrë fantastike për të thënë se forcat do të sulmojnë njëkohësisht nga ajri, toka, deti dhe hapësira kibernetike. “Një simfoni e vetme e dhunës për të thyer mbrojtjen e avancuar,” shkroi Freedberg.

Hakerët mund të prishin rrjetet e komunikimit ndërsa aeroplanët bllokojnë ngatërrojnë radarët. Bombarduesit, anijet dhe nëndetëset mund të sulmojnë raketa lundrimi me rreze të gjatë. Forcat tokësore mund të gjuanin raketa. Luftëtarët dhe bombarduesit vjedhurazi mund të depërtojnë në mbrojtjet e mbijetuara për të hedhur bombardues të drejtuar nga GPS.

Një pjesë e mundshme e planit me shumë domene për të sulmuar Kaliningradin u zhvillua në hapsirë kur Forcat Ajrore të SHBA-së në fillim të marsit 2019 praktikuan një sulm me raketa lundrimi në enklavë. Sulmi sillet ishte pjesë e dislokimit të degës fluturuese të pesë bombarduesve B-52 nga Baza e Forcave Ajrore Barksdale në Luiziana në Mbretërinë e Bashkuar.

Të paktën dy nga B-52 që u vendosën në Mbretërinë e Bashkuar ishin modele me aftësi bërthamore, të identifikueshme nga një pendë speciale që Forcat Ajrore shtuan në mënyrë që të pajtohej me traktatin e ri START që kufizon numrin e dërgesave bërthamore të SHBA dhe Rusisë sistemeve.

Por, sipas Steffan Watkins, një analist i pavarur imazhesh, ishte një nga B-52-të jo-bërthamorë, me numër serial 60-0024, ai që fillimisht bëri një sulm të simuluar me raketa lundrimi në Kaliningrad më 14 mars 2019. Vëzhguesit mund të gjurmojnë fluturimet ushtarake nëpërmjet transponderëve të tyre dhe trafikut të radios.

“USAF Boeing B-52H 60-0024 … u ngrit nga Barksdale AFB [më] 2019-03-14 [në] 01:30 Zulu [koha], fluturoi mbi [Kanada] dhe kreu një sulm sillet me raketë bërthamore lundrimi në Federata Ruse, duke u kthyer vetëm rreth 60 milje detare nga hapësira ajrore ruse [në 11:10 Zulu, duke u ulur në RAF Fairford [në] 13:32 Zulu”, shkroi Watkins në Twitter.

Vlen të theksohet se një sulm me raketa jo-bërthamore do të përputhej me profilin e një sulmi bërthamor. Është shumë e pamundur që përpjekja e parë e Pentagonit për të rrëzuar mbrojtjen e Kaliningradit do të përfshinte një armë bërthamore.

David Ax shërbeu si redaktor i Mbrojtjes i National Interest. Ai është autor i novelave grafike War Fix, War Is Boring dhe Machete Squad.

Rruga Press